دلخوشی های این روزهایم در داشتن پدرومادری دلسوز و خواهر مهربانم است.
از دلخوشی های کوچکم می توان کتاب خانه ای ساده با کتاب های دوست داشتنی ام و کتاب خواندن و گاهی فیلم دیدن و نقاشی کشیدن را بیان کرد.
نوشتن و داشتن این وبلاگ هم جزئی از دلخوشی هایم هستند .
داشتن پیانو ام درکنجی از خانه و نواختن آن هم بخش عظیمی از این دلخوشی ام است. و درنهایت امید به آینده و فردایی بدون فاصله مرا سرپا نگه داشته است ...
این چالش از رادیو بلاگی ها شروع شده و ممنونم از رفیق نیمه راه برای دعوت من به این چالش :)
از اونجایی که نمیدونم دقیق کدوم یکی از دوستان در این چالش شرکت نکردن همه ی شمارو به این چالش دعوت میکنم :)
پ.ن : پاییز مبارک 
