دو هفته تا کنکور

همونطوری که در جریان هستین (شایدهم در جریان نباشین!) دو هفته ی دیگه کنکور هست. بخوام دقیق تر بگم دقیقا دوتا جمعه ی دیگه! البته بگم که کنکور هنر و زبان هم شرکت کردم. در نتیجه چهارشنبه اش(9 تیر) کنکور هنر دارم. جمعه اش (11 تیر) کنکور تجربی دارم و شنبه اش (12 تیر) کنکور زبان دارم. امسال خیلی متفاوت دارم پیش میرم! همیشه کنکور زبان ثبت نام میکردم اما نمی‌رفتم سر جلسه اما این بار میخوام سر سه تا جلسه کنکور برم!

انقدر ذهنم آشفته اس که واقعا نمیتونم تو این دو هفته به امور وبلاگ رسیدگی کنم. کلی پیام ها مونده که هنوز نرسیدم تایید کنم و کلی چراغ روشن که نتونستم هیچکدومشونو ببینم. امیدوارم پیشاپیش از این بابت منو درک کنین.

و اینکه لطفا منو از دعاهاتون محروم نکنین.

همین الان تنها چیزی که تو ذهنم میچرخه اینه که کاش بشه رویامو زندگی کنم :) 

ارادتمند یاسمن :) 

 

عود

چندوقتی میشه که به پیشنهاد روانشناسم توی ذهنم یک مجموعه لیستی از عواملی که با حضورشون به من آرامش هدیه میدن درست کردم. اسم اون لیست رو هم گذاشتم " آرامش بخش های من ". سر فرصت مفصل راجب این لیست براتون حرف میزنم. امروز میخوام به این لیست یه چیز جدید اضافه کنم :)

عود ؛ تو روز های اخیر زندگیم بوی عود توی اتاقم به کَررات می پیچه.این که میگم اخیرا منظورم تقریبا یک سال متوالی میشه . عود جز اون دسته از چیزهایی هست که بی دلیل با حضورش حالمو خوب میکنه . یه جورایی مثل صدای پیانوست ، فقط در ابعاد کوچک تر !

روزهایی که فکرم درگیره یا حالم بده روشنش می کنم و جلوی خودم قرارش میدم . به سوختنش خیره می شم که چطوری تبدیل به خاکستر میشه . به رقص دودی که حاصل از سوختن عود هست خیره می شم و تو دنیای خودم و غرقِ بی فکری می شم . یه جورایی انگار فکرمو خالی می کنه .

عاشق رقص دودِ عود هستم. یه وقت هایی هم عود رو تو هوا می چرخونم و اسم یا اشکالی که تو ذهنم ول می چرخنُ میسازم و در همین حین به حرکت قبلی دستم خیره میشم که چطوری دود رقصان مفهومی به چشم ها میرسونه !

یه وقت هایی هم از اینکه حالم خوبه روشنش می کنم و ریه هامو پر می کنم از بوی خوشِ رایحه اش و لبخندمیزنم . خلاصه که به همتون پیشنهاد میدم که امتحانش کنین :) در ضمن بگم که رایحه های تابستونی و زمستونی کاملا از هم مجزا هستن  و حتما قبل از خرید عود به آب و هوا دقت کنین . آب و هوا توی استشمام کردن بوی عود خیلی تاثیر گذار هست :)

روز های باقی مانده تا کنکور

کاش میتونستم به بابا بگم همیشه جوری مهربون باشه که انگار آخرین روز‌های باقی مانده تا کنکورم هست.

کاش می تونستم به میم بگم همیشه جوری بمونه با من که انگار آخرین روز‌های باقی مانده تا کنکورم هست.

کاش می تونستم به مامان بگم همیشه جوری مراعات حال منو بکنه که انگار آخرین روزهای باقی مانده تا کنکورم هست.

اما کاش می تونستم به خواهرم بگم همیشه جوری فکر کنه که انگار کنکوری روی زمین وجود نداره.

و به خودم بگم دنیا فانی تر از اونیه که بشینم و غصه ی روزهای آینده ای که نیومده رو بخورم.

پ. ن:روز دختر مبارک :) 

درماندگی آموخته شده

سلام 

مطابق با پست قبلی قرار شد که "درماندگی آموخته شده " رو بهتون توضیح بدم .

زمانی که انسان‌ها یا حیوانات به این درک می‌رسند که هیچ کنترلی بر روی اتفاقات پیرامونشان ندارند، احساس درماندگی می‌کنند و بر همین اساس فکر و رفتار می‌کنند.این پدیده درماندگی آموخته شده نام دارد، چرا که فرد از همان ابتدا این حس از درماندگی را در ذات خود ندارد. هیچ کس با این باور به دنیا نمی‌آید که هیچ کنترلی بر روی رویدادهای پیرامونش ندارد و بی‌فایده است که بکوشد کنترل امور را به دست گیرد. رفتاری است که آن را می‌آموزد، شرطی شدن این رفتار به خاطر اتفاقاتی است که در زندگی فرد رخ می‌دهند و او واقعاً بر روی آن‌ها کنترلی ندارد یا خودش گمان می‌کند که بر روی آن‌ها هیچ کنترلی ندارد. 

بنابراین برای رویارویی با مشکل مورد نظر هیچ مقابله و تلاشی نمی کند. 

امیدوارم که براتون مفید بوده باشه :)

خونه ی جدید و افکار من

من هنوز هم مثل تمام اون سال هایی که دانش آموز بودم عاشق تابستون هستم. تابستون همیشه برام خوشایند بوده. البته باید یه چیز خیلی مهمو فاکتور بگیرم و اون هم این دو سه سال اخیر و جریانات کنکور هست که گند زد به تابستون و اون احساس خوشایند.

اما امسال یه دلیل بیشتر برای خوشحال بودن دارم صرف نظر از اینکه فقط تابستون هست. امسال قراره به خونه ی جدیدی نقل مکان کنیم و من از این بابت واقعا خوشحالم؛ اما همین اتفاق باعث شده که دچار مشکل بشم. از اینکه میخوایم جابه‌جا بشیم خیلی خوشحالم اما یه موضوعی که اذیتم می کنه کنکورِ! نگرانیم اینه که جواب کنکور زمان نقل مکان کردن بیوفته و جواب آزمون مطلوب نباشه و همه ی خوشحالی اون زمانمو دود کنه بره هوا.

مشاورم میگه دچار" درماندگی آموخته شده "شدم. در این مورد که "درماندگی آموخته ‌شده" چی هست تو پست بعدی توضیح میدم اما در همین حد الان بدونین که یعنی بخاطر شکست های پی در پی ای که داشتم حالا باز هم فکر می کنم که شکست می خورم و قرار نیست آینده طوری پیش بره که توفکر من هست.

از این بابت ناراحتم اما نمیدونم باید چیکارش کنم. امیدوارم بتونم به زودی بهش غلبه کنم. شب و روزم با فکر کردن به این موضوع دست کمی از جهنم نداره :(