۵ مطلب در مهر ۱۳۹۹ ثبت شده است

این من هستم

این من هستنم :

1- زندگی را عاشقانه زندگی می کنم 

2- مهربان اما به ندرت با کسی گرم می گیرم و گاها زودرنج هستم !

3- عاشق نوشتن ،کتاب خوندن ، پیانو زدن و گویندگی 

4-  استقلال طلب و خواهان آزادی ...!

دعوت شده از دو دوست عزیز Moony :) و محیا :)  جان 

دعوت می کنم از :

1- بهارنارنج :) 

2- فاطمه 

3- بانوچه

4- علیرضا 

و قوانین چالش در اینحا 

  • ۱۶
  • نظرات [ ۱۴ ]
    • یاسمن گلی :)
    • سه شنبه ۲۹ مهر ۹۹

    کمی آرامش :)

    این روز ها انگار به حجم بیشتری از آرامش تو زندگیم نیاز دارم . یکی از راه هایی که برای افزایش آرامشم در نظر گرفتم پر کردن گوشیِ جدیدم با موسیقی بی کلام پیانو هاست . موقع انجام کار های روزمره ام پلی می کنم و با آرامش خاطر زیادی به کارام میرسم.

    پیانو برای من حکم زندگی رو داره و من از شنیدن پیانو مثل نواختن اون به شدت لذت می برم و خوشحالم اینکارم باعث شده که تنبلیُ کنار بزارم و حالا تو وقت های آزادم پیانو میزنم. 

    یک قطعه ای که من بشدت دوستش دارمُ براتون میذارم. پیشنهاد میدم حتما بهش گوش بدین . لحظاتتون پر از آرامش 

    باهم بشنویم 

  • ۱۳
  • نظرات [ ۱۱ ]
    • یاسمن گلی :)
    • دوشنبه ۲۱ مهر ۹۹

    آلبوم عکس

    هیچوقت از داشتن آلبوم عکس توی گوشی و کامپیوتر و هارد راضی نبودم . به نظرم عکس ها اونقدر خاطره ساز و به یادموندنی هستن که باید چاپ بشن و توی آلبوم عکسِ واقعی نگهداری شن. 

    همین الانش وقتی مادربزرگ ها آلبوم های قدیمیو که باز میکنن و دونه دونه خاطره ی اون عکس هارو برامون تعریف میکنن ، سر ذوق میایم و کلی کیف می کنیم. حالا مثلا 30 سال دیگر رو درنظر بگیرین به نظرتون فرزندان و نوه های ما با دیدن چه چیزی باید ذوق کنن ؟ به نظرم هرچیزی سر جای خودش زیباست . عکس هایی که توی حافظه های مختلفی ذخیره می کنیم شاید سالی یک بارهم بهشون سر نزنیم و خبری ازشون نگیریم با این کار تمام خاطراتو به فراموشی میسپاریم.

    عکس ها باید لمس شن ؛ مثل خاطره ها که برامون بادیدن اون عکس ها ملموس میشن.  

  • ۱۷
  • نظرات [ ۱۵ ]
    • یاسمن گلی :)
    • يكشنبه ۱۳ مهر ۹۹

    یک عدد همیشه پشت کنکوری

    این اولین باریه که بعد از سالهای زیادی که تو وبلاگ نویسی فعالیت میکنم تصمیم گرفتم تو این وبلاگ از خودِ واقعیم حرف بزنم و یقین دارم این وبلاگ قطعا از وبلاگ های قبلیم بیشتر دوست خواهم داشت :)
    حال این روزهام زیاد تعریفی نداره و بخاطر همین دست و دلم به نوشتن نمیره و ذهنم تو تنش قرار داره . من یه پشت کنکوری با 19 سال سن هستم و کمتر از سه ماه دیگه 20 ساله میشم.  هیچوقت فکرشو نمیکردم که بخوام پشت کنکور بمونم اما این اتفاق به هر دلیلی افتاد و من پشت کنکور موندم . امسال هم رتبم دلبخواهم نبود و متاسفانه نمیتونم با این رتبه داروسازی تهران قبول بشم . به رشته های پیراپزشکی هم علاقه ای ندارم و اصلا با روحیاتم سازگاری ندارن . من چند روز متوالی به هرجا که ممکن بود رفتم و بامحیط کارهای زیادی روبه رو شدم اما نهایتا به بینایی سنجی علاقه مند شدم که باز ازاونجایی که تعداد کمی میگیرن شانس قبولیم کمه .

    سخته پذیرفتن این موضوع که من بخوام برای سال بعد هم پشت کنکوری بمونم و در یک مقطع تحصیلی درجا بزنم. از نظر روحی تو خانواده ام به شدت تحت فشار هستم. شاید هیچکسی درکم نکنه چون تو موقعیت من کسی نیست اما به حدی حالم بده که حتی دلم میخواد بشینم و به حال و روز الانم گریه کنم.

    هیچوقت نفهمیدم که چرا خانواده ام از همون اول روی نمرات درس هام حساس بودن و پدرم سر تک تک نمره ی کمی که میگرفتم دعوام میکرد. گاهی وقت ها میگم کاش درسم خوب نبود کاش این توانایی در من نبود و من می تونستم راحتتر زندگی کنم ...

    اما با تمام دلم نمیخواد هایی که میگم و میگم نمیخوام پشت کنکور بمونم، می دونم اگه تو انتخاب رشته ام مردود شم مجبورم بمونم و باز هم سختی های زیادیو تحمل کنم.اخه بازم مثل پارسال متناسب با رتبم دارم انتخاب رشته ی آرمانی میکنم. دندان پزشکی ، پزشکی ، داروسازی ، فیزیوتراپی ، بینایی سنجی و پرستاری بین الملل تهران . همین. و اگر یکی از این ها قبول نشم خواه ناخواه بازم پشت کنکوری محسوب میشم ...

    حالم خیلی بده و دلم نمیخواد با واژه ای بخاطر کنکور محدود بشم امیدوارم شانس همرام باشه و یکی از این رشته ها قبول شم 

  • ۲۲
  • نظرات [ ۱۸ ]
    • یاسمن گلی :)
    • شنبه ۵ مهر ۹۹

    دلخوشی های صدکلمه ای

    دلخوشی های این روزهایم در داشتن پدرومادری دلسوز  و خواهر مهربانم است.

    از دلخوشی های کوچکم می توان کتاب خانه ای ساده با کتاب های دوست داشتنی ام و کتاب خواندن و گاهی فیلم دیدن و نقاشی کشیدن را بیان کرد.

    نوشتن و داشتن این وبلاگ هم جزئی از دلخوشی هایم هستند .

    داشتن پیانو ام درکنجی از خانه و نواختن آن هم بخش عظیمی از این دلخوشی ام است. و درنهایت امید به آینده و فردایی بدون فاصله مرا سرپا نگه داشته است ...

    این چالش از رادیو بلاگی ها شروع شده و ممنونم از رفیق نیمه راه برای دعوت من به این چالش :)

    از اونجایی که نمیدونم دقیق کدوم یکی از دوستان در این چالش شرکت نکردن همه ی شمارو  به این چالش دعوت میکنم :)

    پ.ن : پاییز مبارک  

  • ۱۴
  • نظرات [ ۱۰ ]
    • یاسمن گلی :)
    • سه شنبه ۱ مهر ۹۹
    که زخم هر شکست من حضور یک جوانه شد 🌱
    ***
    چه حسرتیست بر دلم
    که از تمام بودنت
    نبودنت به من رسیده